Νότα Κυμοθόη "Σύμπαντος δωρεά" Νέα Ελληνική Ποίηση

Νότα Κυμοθόη

 "Σύμπαντος δωρεά"

 Νέα Ελληνική Ποίηση 

 Βιβλίο! Αύγουστος 2023 Κυκλοφορεί 

Το νέο βιβλίο Ποίησης "Σύμπαντος δωρεά" της Νότας Κυμοθόη σε ελληνική και αγγλική γλώσσα Nota Kymothoe "Universe's bequest" είναι γεγονός! Κυκλοφορεί και περιλαμβάνει σπουδαία ποιητική γραφή της αναγνωρισμένης διεθνώς Ελληνίδας Ποιήτριας! 

Το εξώφυλλο κοσμεί ένα συλλεκτικό εικαστικό έργο της με τίτλο "Ηλιοτρόπια" ελαιογραφία σε καμβά, και η έκδοση αυτή είναι πραγματικά ένα μοναδικό στολίδι γραφής και δημιουργικότητας, που θα χαρεί ο κάθε ενδιαφερόμενος αναγνώστης και φιλότεχνος!

ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ 

  ΤΗΛ: 211 213 6882: www. ostriaeditions.com

Nota Kymothoe

 "Universe's bequest" 

Neohellenic Poetry

Το βιβλίο κυκλοφορεί και σε αγγλική έκδοση Αύγουστος 2023 από τις Εκδόσεις Όστρια με το ίδιο εξώφυλλο σε μια μοναδική δημιουργική και καλλιτεχνική έκδοση! Ένα μοναδικό διαμάντι είναι αυτό το βιβλίο, καθώς ο σπουδαίος Καθηγητής ελληνικής κι αγγλικής γλώσσης και Ζωγράφος των Καλών Τεχνών Aristaios Lykeiarxes (D.M.P.) έχει μεταφράσει επακριβώς την γραφή και το νόημα της ποιητικής έκφρασης που γράφει η Νότα Κυμοθόη!

Τον ευγνωμονεί ιδιαιτέρως!

OSTRIA EDITIONS TEL: 

211 213 6882: www. ostriaeditions.com

OSTRIA EDITIONS  Anemos_dimiourgias

•  https://ostriaeditions.com
• Νέα Ελληνική Ποίηση

• ISBN: 978-960-604-850-0

Η Ποιήτρια Ευγνωμονεί τις Εκδόσεις Όστρια για την έκδοση αυτή καθώς κι όλους τους αναγνώστες της και όλους τους φιλότεχνους που τίμησαν και τιμούν την λογοτεχνική γραφή της μέσα από τα βιβλία της και τα έργα ζωγραφικής της.

Εύχεται να είστε όλοι καλά όπου κι αν είστε και να περνάτε καλά με όσους σας αγαπούν κι αγαπάτε προσφέροντας αγάπη και καλοσύνη, για το δικό σας καλό και το καλό όλων γύρω σας επάνω στη Γη, όπου κι αν κατοικείτε!

 

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια

Νότα Κυμοθόη "ΟΙ ΑΕΡΙΔΕΣ"

 

Νότα Κυμοθόη "ΟΙ ΑΕΡΙΔΕΣ "

ή

"Το ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ του ΚΥΡΡΗΣΤΟΥ"

Στην αρχαία τοποθεσία της ελληνικής πρωτεύουσας την Αθήνα και στην περιοχή Πλάκα, πλάι στην Ρωμαϊκή αγορά υπάρχει Το Ωρολόγιον του Κυρρήστου" που είναι σε όλους μας γνωστό "ΟΙ ΑΕΡΙΔΕΣ"!

Πρόκειται για έναν οκτάπλευρο πύργο του 1ου π.Χ. αιώνα, που έχτισε ο Έλληνας Αστρονόμος Ανδρόνικος από την Κύρρο της Μακεδονίας. Γι' αυτό κι ονομάστηκε Κύρρηστος. Περιλαμβάνει ανάγλυφες μορφές σκαλισμένες ψηλά σε κάθε μια από τις πλευρές του, που απεικονίζουν τους επικρατέστερους ανέμους, αντίστοιχα με την περιοχή του ορίζοντα από την οποία έρχονται.

Στην αρχαία Ελληνική θρησκεία, υπήρχαν 4 θεοί αφιερωμένοι στους ανέμους. Αυτοί ήταν: Βορέας, Νότος, Εύρος και Ζέφυρος. Υπήρξαν παιδιά του Αστραίου και της Ηούς, που γέννησαν και τ’ άστρα.

1) Ο Βορέας ή Απάρκτιον (δηλαδή ο Βοριάς) συμβολίζει τον Χειμώνα. Είναι άνεμος παγωμένος και βουερός.

2) Ο Καικίας ή Μέσης ή Γραίγος. Είναι βορειανατολικός, υγρός και ψυχρός άνεμος και φέρνει χιόνι και καταιγίδες.

3) Ο Απηλιώτης, είναι ένας ανατολικός άνεμος που συνηθίζεται να λέγεται και λεβάντες.

4) Ο Εύρος είναι γνωστός και σαν Σιρόκος. Είναι πολύ ισχυρός, κι όταν πνέει στο Αιγαίο φέρνει φοβερές φουρτούνες. Όταν είναι ήπιος, φέρνει υγρασία και καταχνιά

5) Ο Νότος (Όστρια), αγαπημένος των γεωργών, φέρνει απαλές, συνεχείς βροχές.

6) Ο Λιψ (Λίβας), ξηρός και πολύ θερμός νοτιοδυτικός άνεμος, που καίει τα σπαρτά όπως λέει και το γνωστό εμβατήριο.

7) Ο Ζέφυρος (Πουνέντες) ένας ευχάριστος ανοιξιάτικος άνεμος. Στη Δυτική Ελλάδα είναι απογευματινός άνεμος ιδανικός για ιστιοπλοΐα στο Ιόνιο.

8) Σκίρων βορειοδυτικός άνεμος, ο μαΐστρος το γνωστό μαϊστράλι, ένα φρέσκο αεράκι που συνοδεύεται από πολύ καλές καιρικές συνθήκες που πνέει κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του καλοκαιριού.

Photography art and poetry Nota Kimothoi©Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Απόκριες και προέλευσή τους"

Νότα Κυμοθόη

"Απόκριες και η προέλευσή τους"

Αποκριές ονομάστηκαν οι ημέρες αυτές, που το έθιμο θέλει διασκέδαση και ψυχαγωγία μαζί και «μασκαρέματα». Μεταμφιέζονται οι άνθρωποι και χλευάζουν τα κοινωνικά θέματα της εποχής κι αυτή είναι μια συνήθεια που έχει τις ρίζες της βαθιά σε δρώμενα άλλων εποχών.

Φέρνει στην επιφάνεια τις αρχαιότερες Διονυσιακές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων κι Ελληνίδων. Μια εποχή που οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν ανάλογα με τον τόπο ζωής τους και τις δράσεις τους, τραγουδούσαν, χόρευαν, έπιναν κρασί και τιμούσαν το θεό Διόνυσο. Ο Διόνυσος, συνδέεται με τη γονιμότητα, μέσω του εκπληρωμένου έρωτα! Από τη Γραμμική Β΄ μαθαίνουμε πως ο Διόνυσος ως αρχαία θεότητα ήταν γνωστός από τον 12ο αιώνα π.Χ. Η λατρεία του σχετίζεται με τις γιορτές της βλάστησης και έπιναν κρασί χορεύοντας στη φύση. Σχετίζεται το όνομά του με το δράμα, μία από τις αρτιότερες μορφές του ελληνικού λόγου. Κι΄ αυτό διότι προς τιμήν του θεού Διονύσου διοργανώνονταν μεγαλοπρεπείς γιορτές: 1) Τα κατ' αγρούς Διονύσια 2) τα Λήναια 3)τα Ανθεστήρια και 4)τα Μεγάλα Διονύσια.

Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε στενή σχέση μεταξύ Μυθολογίας και δράματος και συνοψιζόταν στο προσωπείο, δηλαδή στη μάσκα που συμβόλιζε τον ίδιο τον Διόνυσο. Ήταν δηλαδή μια διαδικασία στην οποία όσοι συμμετείχαν αντιλαμβάνονταν πως συσχετίζονταν με μύθους οι ιεροτελεστίες ή τα μυστηριακά δρώμενα. Έτσι έγιναν παράδοση αυτές οι διαδικασίες στον αρχαίο κόσμο και μερικές διήρκεσαν χιλιάδες έτη. Ο θεός Διόνυσος στη λατρεία του εμφανίζεται με έμβλημα α)τον φαλλό β) το δένδρο αλλά και γ) τον ταύρο. Είναι θεός της γονιμότητας και προστάτης των καλλιεργειών αλλά και της αμπέλου. Εμφανίζεται με μορφή ενθουσιαστική κι έχει ως εμβλήματα τον θύρσο και τη δάδα, αλλά και την ακολουθία των Μαινάδων, των Βακχών, των Θυιάδων, των Ληνών και των Βασσαριδών. Υπάρχει και η αρχαιότερη μορφή του θεού Διόνυσου ως οντότητα του Κάτω Κόσμου με το προσωνύμιο Ζαγρεύς= μέγας κυνηγός. Με αυτή τη μορφή οι Ορφικοί τον ενσωμάτωσαν ως κυριότερη θεότητά τους, ερχόμενοι σε αντίθεση με τους οπαδούς του ενθουσιαστικού Διονύσου.

Οι Απόκριες φέρνουν επίσης στην επιφάνεια τις γιορτές που ονομάζονταν Κρόνια και συνήθιζαν να τα εορτάζουν στην εξοχή. Αυτή η συνήθεια σχετίζεται περισσότερο με την Καθαρή Δευτέρα. Συνδέονται οι Απόκριες και με τα Λουπερκάλια, αλλά και με τα Σατουρνάλια.

Τα Λουπερκάλια ήταν μια από τις παλαιότερες ρωμαϊκές γιορτές προς τιμήν του Λούπερκους, ενός πρώιμου θεού της γονιμότητας στη ρωμαϊκή μυθολογία, που ταυτίζεται με τον Φαύνο και τον θεό Πάνα της αρχαίας ελληνικής Μυθολογίας. Μια γιορτή συνυφασμένη με την πανίδα της φύσης, προσωποποιώντας την γενετήσια ορμή και δύναμη ανθρώπων και ζώων. Αυτή η γιορτή απαγορεύτηκε από τον Πάπα το 494 μ. Χ.

Τα Σατουρνάλια ήταν ρωμαϊκή γιορτή αφιερωμένη στο θεό Σατούρνους, που αντιστοιχεί στον ελληνικό θεό Κρόνο. Οι δούλοι αφήνονταν ελεύθεροι και μπορούσαν να χλευάζουν τους αφέντες τους. Άλλαζαν ρόλους γίνονταν ξέφρενα γλέντια με άφθονη οινοποσία μαζί με ακολασίες οργιαστικές. Ταυτίζονταν με όργια σεξουαλδιαστροφικά γι' αυτό το λόγο, με την έλευση του Χριστιανισμού, η λέξη Σατουρνάλια ταυτίστηκε με όργια. Σε αυτά έρρεε άφθονο κρασί, φαγοπότι και ερωτικές συνευρέσεις. Έσφαζαν ζώα ως θυσία κι έπαιρναν τα δέρματα των ζώων που είχαν θυσιαστεί, τα φορούσαν σαν ενδύματα καλύπτοντας το μισό σώμα τους κι έτρεχαν ημίγυμνοι στην πόλη κρατώντας λουριά από το δέρμα των θυσιασμένων ζώων με τα οποία χτυπούσαν όσους κατοίκους συναντούσαν και κυρίως γυναίκες, για να ευνοούνται στη γονιμότητα αλλά και τον εξαγνισμό.

(εικόνα: Ψηφιδωτό δάπεδο στην Οικία του Διονύσου στην Πέλλα)

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια

 

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Διόνυσος"

Ορφικός Ύμνος Διονύσου

Κικλήσκω Διόνυσον ἐρίβρομον, εὐαστῆρα, πρωτόγονον, διφυῆ, τρίγονον, Βακχεῖον ἄνακτα, ἄγριον, ἄρρητον, κρύφιον, δικέρωτα, δίμορφον, κισσόβρυον, ταυρωπόν, Ἀρήιον, εὔιον, ἁγνόν, ὠμάδιον, τριετῆ, βοτρυηφόρον, ἐρνεσίπεπλον. Εὐβουλεῦ, πολύβουλε, Διὸς καὶ Περσεφονείης ἀρρήτοις λέκτροισι τεκνωѳείς, ἄμβροτε δαῖμον· κλῦѳι, μάκαρ, φωνῆς, ἡδὺς δ’ ἐπίπνευσον ἀμεμ[φ]ής εὐμενὲς ἦτορ ἔχων, σὺν ἐυζώνοισι τιѳήναις.

 Ο Θεός Διόνυσος και ο μήνας Ανθεστηριών του αττικού ημερολογίου αυτήν την εποχή ας φέρει στην επιφάνεια όλη την αίγλη κι όλη την ομορφιά οπού πρόσφερε η ύπαρξή του και η λατρεία του στην ανθρωπότητα. Η ευεργεσία του σπουδαία, καθώς μαζί με τη Θεά Δήμητρα έδωσαν όλη τη γνώση στην ανθρωπότητα για την καλλιέργεια φυτών και δημιουργία σπουδαίων προϊόντων από αυτά για την βρώσι, την πόση και τη θρέψη των ανθρώπων. Στην άνω εικόνα, είναι μια ανάγλυφη δημιουργία του 40υ π. Χ. αιώνα όπου παρίσταται η γέννηση του Θεού Διονύσου. Ο πατέρας του Ζευς παρίσταται κι εποπτεύει καθώς και η Θεά Δήμητρα, ο Θεός Απόλλων και ο Θεός Παν. 

Ο Θεός Διόνυσος λατρεύτηκε σε όλο τον γνωστό κόσμο της εποχής του αλλά και πολλούς αιώνες μετά. Σε πολλές παραστάσεις φαίνεται να έχει ημερέψει την τίγρη και τον πάνθηρα καθώς τον κουβαλούν στις πλάτες τους. Έδωσε στους ανθρώπους τη γνώση καλλιέργειας της αμπέλου και το υπέροχο χυμό σταφυλιών οπού η ζύμωσή του γίνεται οίνος. Τον ευεργετούμε για όλα!

Λατρεύτηκε με τα κάτωθι επίθετα και προσωνύμια ο Θεός Διόνυσος:

Αγνός, Άναξ, Άνθιος, Αρείων, Άρρητος, Ακταίος, Άγριος, Αιγοβόλος, Αισυμνήτης, Αυξήτης, Βορτυοφόρος, Βασσαρεύς, Βρισεύς, Βρώμιος, Δασύλλιος, Δενδρίτης, Δικέρωτος, Διφυής, Διονεύς, Δορυφόρος, Ειραφιώτης, Ελευθερεύς, Ένδενδρος, Ερίφιος, Ευανθής, Ευβουλεύς, Εύείος, Ζαγρεύς, Θουλοφόρος, Θρίαμβος, Θυρσοφόρος, Ίακχος, Ιατρός, Ισοδαίτης, Καθάρσιος, Κισσόβρυος, Κισσοκόμης, Κίσσος, Κορυμβοφόρος, Κρήσιος, Κρύφιος, Λάμπτερος,Λειβηνός, Λήναιος, Λικνήτης, Λιμναίος, Λυαίος, Λύσιος, Μαινόμενος, Μανικός, Μάντης, Μειλίχιος, Μελαναιγής, Μελπόμενος, Μόρυχος, Νυκτήλιος, Νικτίφαης, Νικτίπολος, Ομάδιος, Ορθός, Πελάγιος,Περικιονιός, Πλουτοδότης, Πολυειδής, Πολυγηθής, Πολύμορφος, Πολυπάρθενος, Προτρύγαιος, Πρωτόγονος, Πυριγενής, Σαβάζιος, Σκηπτρούχος, Στάφυλος, Συκήτης, Σφαλαιότης, Σωτήρ, Ταυροκέρως, Ταυροφάγος, Ταυρωπός, Τελετάρχης, Τρίγονος, Ύης, Υγιάτης, Χαριδότης, Χορευτής, Χθόνιος, Ψίλαξ, Ωμηστής.

Ευγνωμονώ το ιερό Πνεύμα του και όλη του την ιερή Ενέργεια!

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Ποσειδών των αρχαίων Ελλήνων"

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Ποσειδών των αρχαίων Ελλήνων"

Κλῦθι, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαῖτα,

ἵππιε, χαλκοτόρευτον ἔχων χείρεσσι τρίαιναν, 

ὃς ναίεις πόντοιο βαθυστέρνοιο θέμεθλα,

ποντομέδων, ἁλίδουπε, βαρύκτυπε, ἐννοσίγαιε,
κυμοθαλής, χαριδῶτα, τετράορον ἅρμα διώκων

εἰναλίοις ῥοίζοισι τινάσσων ἁλμυρόν ὕδωρ,

ὃς τριτάτης ἔλαχες μοίρης βαθὺ χεῦμα θαλάσσης,
κύμασι τερπόμενος θηρσίν θ' ἅμα, πόντιε δαῖμον·
ἕδρανα γῆς σώζοις καὶ νηῶν εὔδρομον ὁρμήν,
εἰρήνην, ὑγίειαν ἄγων ἠδ' ὄλβον ἀμεμφῆ.

Άκουσε, Ποσειδώνα, που κατέχεις τη γη, με την κυανή χαίτη,

των ίππων φίλε οπού έχεις χάλκινη τορνευτή τρίαινα στα χέρια σου

ο οποίος κατοικείς στα βαθιά θεμέλια του πόντου

άρχοντα του πόντου, ταράσσεις, βροντάς βαριά, σείεις τη γη

με κύματα άφθονα, χαριτωμένε, οδηγώντας τέθριππο άρμα

με σφυρίγματα θαλάσσια τινάζεις το αλμυρό νερό

τρίτο μέρος με λαχνό έτυχες το βαθύ ρεύμα θαλάσσης

με κύματα ευχαριστιέσαι θηρία συνάμα, ω θαλάσσιε θεέ

Στηρίγματα γης σώζεις και πλεούμενων ορμή καλής διαδρομής

ειρήνην, υγίειαν φέρε μας κι αψεγάδιαστη ευτυχία.

Στην αρχαία Αττική κι ενώ χτιζόταν ο υπέρλαμπρος Παρθενών άρχισε και η κατασκευή το 444 π.Χ. και ανέγερση Ναού αφιερωμένου στο Θεό Ποσειδώνα στο Σούνιο. Ο Ναός τελείωσε μετά από 6 χρόνια.

Μέχρι των ημέρων μας προκαλεί θαυμασμό για την αρχιτεκτονική του αίγλη!

Νότα Κυμοθόη "Η ΘΕΑ ΥΓΙΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"

 Νότα Κυμοθόη "Η ΘΕΑ ΥΓΙΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"

       Ἱμερόεσσ᾽, ἐρατή, πολυθάλμιε, παμβασίλεια, κλῦθι, μάκαιρ᾽ Ὑγίεια, φερόλβιε, μῆτερ ἁπάντων· ἐκ σέο γὰρ νοῦσοι μὲν ἀποφθινύθουσι βροτοῖσι, πᾶς δὲ δόμος θάλλει πολυγηθὴς εἵνεκα σεῖο, καὶ τέχναι βρίθουσι· ποθεῖ δέ σε κόσμος, ἄνασσα, μοῦνος δὲ στυγέει σ᾽ Ἀίδης ψυχοφθόρος αἰεί, ἀιθαλής, εὐκταιοτάτη, θνητῶν ἀνάπαυμα· σοῦ γὰρ ἄτερ πάντ᾽ ἐστὶν ἀνωφελῆ ἀνθρώποισιν· οὔτε γὰρ ὀλβοδότης πλοῦτος γλυκερὸς θαλίηισιν, οὔτε γέρων πολύμοχθος ἄτερ σέο γίγνεται ἀνήρ· πάντων γὰρ κρατέεις μούνη καὶ πᾶσιν ἀνάσσεις. ἀλλά, θεά, μόλε μυστιπόλοις ἐπιτάρροθος αἰεὶ ῥυομένη νούσων χαλεπῶν κακόποτμον ἀνίην.

Η Θεά Υγιεία στο Μουσείο του Λούβρου!

Με ευγνωμοσύνη για τη Θεά ΥΓΙΕΙΑ! Ένας αρχαίος ελληνικός Ύμνος του Ορφέα, για την αρχαία Θεά Υγιεία! 

Δεν άφησαν στην αρχαία Ελλάδα της ρωμαϊκής εποχής,  όρθιο μήτε ένα αρχαίο της άγαλμα. Όλα είναι τσακισμένα από χέρια βάρβαρα και μισερά, για το αρχαίο ελληνικό Πνεύμα.  Και μέσα στα βιβλία  καταγράφουν πως επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας καταστράφηκαν, αόριστα, δίχως να λένε ποιοι ευθύνονται. Άφησαν δηλαδή ένοχο κι υπεύθυνο καταστροφής τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δίχως να καταγράφουν οι ιστορίες ποιοι ακριβώς διέπραξαν αυτήν την καταστροφή. Σήμερα γνωρίζουμε πως για την ολοσχερή καταστροφή ευθύνονται οι φανατισμένοι της Νέας Ρώμης Ανατολής του Μ. Κωνσταντίνου που κατέστρεφαν μανιωδώς τους αρχαίους ελληνικούς ναού και τσάκιζαν τ΄ αγάλματα (άγιος ονομάστηκε κι έτσι λατρεύεται). Οι πέριξ αυτού φανατισμένοι βάρβαροι κατέστρεψαν όλο το Μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην επικράτειά του. Ευτυχώς όμως, επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στη Δύση έκαναν αντίγραφα των αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων Θεών κι ημιθέων και έχουμε αυτήν τη γνώση. Μια γνώση αρχαία, γνήσια ελληνική, η οποία από άγνοια, από αμορφωσιά, από αδιαφορία κι από ασέβεια, προσπαθούν να εξαφανίσουν στην ίδια μας τη χώρα. Στη χώρα,  όπου δημιουργήθηκε. Τη χώρα, οπού έχουν ξεσκίσει Πολιτισμικά επί σειρά ετών, μέσα από έναν θρησκευτικό φανατισμό σκοτεινού μίσους. Αλλά τίποτα ιερό δεν χάνεται και μήτε η αλήθεια για την ιερότητα της Θεάς Υγιείας έχει χαθεί.

«Ιμερόεσσα, ερατή, πολυθάλμιε, παμβασίλεια, μακάρια Υγεία, φερόλβια, μητέρα των πάντων. Γιατί εσύ διώχνεις από τους βροτούς οι νόσοι και ένεκα εσού κάθε δόμος θάλλει πολυγηθής και οι τέχνες βρίθουν. Εσένα ποθεί ο Κόσμος άνασσα και μόνος σε στυγέει ο αιεί ψυχοφθόρος Άδης, αϊθαλής, ευκταιοτάτη, ανάπαυμα των θνητών. Χωρίς εσένα όλα είναι ανώφελα για τους ανθρώπους. Γιατί ούτε ο ολβιοδότης πλούτος θάλλει γλυκερός, ούτε γέρων πολύμοχθος γίνεται ο ανήρ, δίχως εσένα. γιατί στα πάντα κρατείς μόνη και στα πάντα ανάσσεις. Αλλά θεά, έλα στους μυστιπόλους ισχυρή βοηθός αεί απαλλάσσοντας μας από τις χαλεπές νόσους και την κακόποτμον άνια.»

Η Θεά Υγιεία στο Μουσείο Ερμιτάζ της Ρωσίας.

Στο σπουδαίο Μουσείο του Λός Άντζελες της Αμερικής, υπάρχει αυτό το σπουδαίο ρωμαϊκό αντίγραφο από το γνήσιο αρχαιοελληνικό άγαλμα της Θεάς Υγιείας. Η γνώση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού σκεπάστηκε από τον βυζαντινό σκοταδισμό και οι περισσότεροι νεοέλληνες έχουν μαύρα μεσάνυχτα για όλες αυτές τις αλήθειες. Έμεινε βέβαια το όνομα ΥΓΕΙΑ, μέσα από το οποίο αφαιρέθηκε το Ι. Ο καθένας ας σκεφτεί όπως επιθυμεί, αλλά η αλήθεια είναι μόνον μία και δυστυχώς είναι πικρή. Αυτό το Ι σημαίνει ΙΑΣΗ δηλαδή ΘΕΡΑΠΕΙΑ καθώς η αρχαία ονομασία ήταν ΥΓΙΕΙΑ. Πόση δύναμη αλήθεια κρύβει η ελληνική αυτή λέξη ελάχιστοι γνωρίζουν. Στις ημέρες αυτές όπου ο covid-19 έχει εξαπλωθεί ως πανδημία σε όλη την ανθρωπότητα, ίσως μας χρειάζεται η καθαρή σκέψη για να κατανοήσουμε την ανθρώπινη πορεία στον πλανήτη Γη. Ίσως είναι καιρός οι νέοι άνθρωποι να κατανοήσουν πως τίποτα αληθινό δεν χάνεται και τίποτα Ιερό δεν έχει χαθεί. Γιατί οι τόποι θεραπείας στην αρχαιότητα ήταν χώροι Ιεροί.

Η εικόνα παραπλεύρως, είναι από τη σπουδαία Βίλα Μπεργκέζε στη Ρώμη, ένα από τα τουριστικά μέρη που συστήνουν τα ταξιδιωτικά γραφεία να επισκεφτεί ο επισκέπτης. Είχα την τύχη να επισκεφτώ το μέρος για πρώτη φορά, σε πολύ νεαρά ηλικία, μόλις 19 ετών. Εντύπωση φυσικά μεγάλη μου έκανε η επιγραφή ΑΣΚΛΗΠΙΩΙ ΣΩΤΗΡΙ. Στις ημέρες μας ελάχιστοι ξέρουν τον Ασκληπιό με αυτό του το επίθετο κι ας τους φωνάζουν... με το όνομα Σωτήρη. Ο Θεός Ασκληπιός ήταν πατέρας της Θεάς Υγιείας. Λατρευτός σε όλα τα αρχαία θεραπευτήρια με το όνομα ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΑ διάσπαρτα σε όλο τον αρχαίο κόσμο, όπου ήταν χώροι Ιερής θεραπείας. Ας ευχαριστήσουμε τους Γλύπτες Καλλιτέχνες που αντέγραψαν τ΄ αρχαία ελληνικά αγάλματα και τα διέσωσαν στις ρωμαϊκές τους επαύλεις. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός διασώθηκε στη Δύση, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε δεν αρέσει, αυτή είναι η αλήθεια. Η Νέα Ρώμη Ανατολής κατέστρεψε όλον τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και συνεχίζεται μέσα στον βυζαντινό σκοταδισμό αλλά και στο φανατισμό των θρησκευμάτων που επικρατούν στις ημέρες μας να καταστρέφει την αλήθεια. Ο κάθε σιωπών είναι συνένοχος με όλα τα εγκλήματα εις βάρος του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

(συνεχίζεται...) 

Νότα Κυμοθόη"Η αρχαία Θεά Εστία"

Νότα Κυμοθόη "Η αρχαία Θεά Εστία"

         Εστία η αρχαία Θεά των Ελλήνων κι Ελληνίδων. Αναφέρεται ως Θεά «Πατρώα», Θεά «Ένοικος», Θεά «Σύνοικος», Θεά «Εφέστιος», Θεά «Πρυτανίτις», κι αποτελούν τα θεοσεβή αυτά Προσωνύμια την σταθερότητα, την μονιμότητα και την συνέχιση του βίου. Η Θεά Εστία λατρευόταν στο επίπεδο της Πολιτείας, ως άσβεστη ΕΣΤΙΑ «κοινή των πολιτών» στο «Πρυτανείο» κάθε πόλεως, υπό την φροντίδα των παρθένων «Εστιάδων» που ήταν Ιέρειες. Ο Θεός ΖΕΥΣ, Θεός θεών κι ανθρώπων την είχε αδελφή του, όπως και η Θεά Ήρα, η Θεά Δήμητρα, ο Θεός Ποσειδών και ο Θεός Πλούτων. Ήταν θυγατέρα και «πρώτο τέκνο» του Κρόνου και της Ρέας. Προστάτιδα της οικογενειακής ζωής της αρμονίας κι ευτυχίας, προσωποποίηση της εντιμότητας και της σταθερότητας στο συζυγικό και οικογενειακό βίο. Ως πρωτότοκη κόρη του Κρόνου η Εστία είχε από την αρχή τεθεί ως η Θεά επικεφαλής όλων των μεγάλων Θεοτήτων και έτσι την τιμούσαν οι Ποιητές!.. Είναι μια από τις πιο αξιόλογες, σεβαστές και σεμνές μορφές του ελληνικού Δωδεκάθεου. Καλοσυνάτη κι ευγενική Θεά, που εκφράζει το Ιερό Κέντρο του παντός, πράα και δίκαιη αποτελεί την προσωποποίηση του σπιτιού, το σύμβολο της οικίας της οποίας είναι προστάτιδα και κατ’ επέκταση της πιστής και γερά δεμένης οικογένειας. 

      Η Θεά Εστία είναι η Θεά της ιερής φωτιάς, η ζωντανή φλόγα που καίει ασταμάτητα στο κέντρο του σπιτιού, του ναού, της πόλης. Η Θεά Εστία καθαγίαζε ναούς και κατοικίες και μόνον με την παρουσία της. Στους αρχαίους ναούς ήταν πάντα η απεικόνιση της Θεάς Εστίας κι άναβε πάντα από το φως του Ηλίου ένας φανός. Άρα έχει σχέση με τις τροπές του Ηλίου και μάλιστα με την χειμερινή τροπή όπου θεωρείται ότι γεννιέται ο Ήλιος. Σ’ αυτήν την Θεά οι Έλληνες απέδιδαν την επινόηση της τέχνης για το χτίσιμο του πρώτου σπιτιού, καθώς επίσης και στην ενότητα που η ίδια αντιπροσώπευε, γι΄αυτό της είχαν αφιερώσει το κυριότερο μέρος της οικίας: Εκεί δηλαδή που έκαιγε η φωτιά και συγκεντρώνονταν όλα τα μέλη της οικογένειας τριγύρω της.

                Σαν προστάτιδα της οικιακής ζωής και της οικογένειας, λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία στο σπιτικό, και στις ευωχίες οι πρώτες σπονδές γίνονταν προς τιμήν της, γι΄αυτό υπάρχει και η έκφραση «αφ’ Εστίας». Αλλά δεν είχε δημόσια λατρεία.

               Εξαιτίας της γαλήνης, της πραότητας και της ηρεμίας που την διέκρινε δε συμμετείχε ποτέ σε πολέμους ή διαμάχες.

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΘΕΑΣ ΕΣΤΙΑΣ

Ἱστίη εὐδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ βασίλεια,
ἣ μέσον οἶκον ἔχεις πυρός αενάοιο, μεγίστου,
τούσδε σὺ ἐν τελεταῖς οσίαις μύστας ἀναδείξαις,
θεῖσ’ αἰειθαλέας, πολυόλβους, εὔφρονας, ἁγνούς·
οἶκε θεῶν μακάρων, θνητῶν στήριγμα κραταιόν,
άιδίη, πολύμορφε, ποθεινοτάτη, χλοόμορφε·
μειδιόωσα, μάκαιρα, τάδ’ ἱερὰ δέξο προθύμως,
όλβον ἐπιπνείουσα καὶ ηπιόχειρον ὑγείαν.

ΑΠΟΔΟΣΗ στην νεοελληνική γλώσσα από τη Νότα Κυμοθόη

Ω Εστία θυγατέρα του ισχυρού Κρόνου βασίλισσα,
εσύ στη μέση της κατοικίας έχεις το αιώνιο μέγιστο Φως
αυτούς εσύ στις τελετές τους ιερούς μύστες αναδεικνύεις

 τους κάνεις δυνατούς, πολυευτυχισμένους, ευφρόσυνους, αγνούς,
είσαι εσύ κατοικία μακαρίων θεών, θνητών στήριγμα ισχυρόν.

 αιωνία, πολύμορφη, περιπόθητη, με μορφή χλόης 

χαμογελαστή, μακαρία, τάδε ιερών δέξου με προθυμίαν

προσφέροντάς μας ευτυχία και καλήν υγείαν.

Να έχετε μια καλή κι όμορφη ημέρα!!!
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός