Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

"ΕΠΟΣ 1940"ΣΕΙΡΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

"ΕΠΟΣ 1940"
ΣΕΙΡΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

© Nότα Κυμοθόη

"Ηρθαν με τα χρυσά σειρήτια τα πετεινά του Βορρά και της Ανατολής τα θηρία!
Και τη σάρκα μου στα δυο μοιράζοντας και στερνά στο συκώτι μου επάνω ερίζοντας έφυγαν.
"Γι΄αυτούς, είπαν, ο καπνός της θυσίας και για μας της φήμης ο καπνός, αμήν".
Και την ηχώ σταλμένη από τα περασμένα όλοι ακούσαμε και γνωρίσαμε.
Την ηχώ γνωρίσαμε και ξανά με στεγνή φωνή τραγουδήσαμε:
Για μας, για μας το ματωμένο σίδερο κι η τριπλή προδοσία.
Για μας η αυγή στο χάλκωμα και τα δόντια τα σφιγμένα ως την ώρα την ύστερη ο δόλος και τ΄αόρατο γάγγαμο.
Για μας το σύρσιμο της γης ο κρυφός όρκος μες στα σκοτεινά των ματιών η απονιά κι η ποτέ καμιά, καμιά ποτέ Ανταπόδοση.
Αδελφοί μας γέλασαν!
"Γι΄αυτούς, είπαν, ο καπνός της θυσίας και για μας της φήμης ο καπνός, αμήν..."
                                                 
Αλλά συ μες στο χέρι μας το λύχνο του άστρου με το λόγο σου άναψες, του αθώου στόμα θύρα της Παράδεισος!
Την ισχύ του καπνού στο μέλλον βλέπουμε της πνοής σου παίγνιο και το κράτος και τη βασιλεία του!
'Ηρθαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή και το Γεωμέτρη, Βίβλους γραμμάτων και αριθμών, την πάσα Υποταγή και Δύναμη, το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν΄αρχινίσει παιχνίδι,  ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμέλιωσαν στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα πύργους κραταιούς κι επαύλεις ξύλα και άλλα πλεούμενα, τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα, στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε, ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.
Έφτασαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου, τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ΄ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά...
Μνημείο Αγνώστου Στριατιώτη, Σύνταγμα Αθήνα, Ελλάς
Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος.
Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω.
Ταράζεται ο καιρός κι απ΄τα πόδια τις μέρες κρεμάζει αδειάζοντας με πάταγο τα οστά των ταπεινωμένων.
Ποιοί, πώς, πότε ανέβηκαν την άβυσσο;
Ποιές, ποιών, πόσων οι στρατιές;
Τ΄ουρανού το πρόσωπο γυρίζει κι οι εχθροί μου έφυγαν μακριά.
Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε 'Αθω...
Εσύ μόνη απ΄τη φτέρνα τον άντρα γνωρίζεις.
Εσύ μόνη απ΄ την κόψη της πέτρας μιλάς. 
Εσύ την όψη των αγίων οξύνεις κι εσύ στου νερού των αιώνων την άκρη σύρεις πασχαλιάν αναστάσιμη!
...
Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος!
...
Θέ μου Πρωτομάστορα μ΄έζωσες τις ακρογιαλιές
Θέ μου Πρωτομάστορα στα βουνά με θεμέλιωσες!
(Οδυσσέα Ελύτη, ημερολόγιο έπους 1940, από το Άξιον Εστί
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Νότα Κυμοθόη:"ΑΡΚΑΪΜ, ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ"



Νότα Κυμοθόη
"Αρκάιμ, αρχαία ελληνική πόλη στη Ρωσία"

ΑΡΚΑΪΜ, ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


Έχω διαβάσει τόσες πολλές αναφορές για την πόλη αυτή, της προϊστορικής εποχής που βρέθηκε στη Ρωσία και θα ήθελα να γράψω λίγα λόγια, τα οποία ίσως βοηθήσουν τους ερευνητές...
ΑΡΚΑΪΜ ή ARCAIM όπως και να το ερμηνεύσει κάποιος, που δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, θα κάνει 100% λάθος. Η λέξη είναι καθαρά ελληνική, καθώς κι όλη η αρχιτεκτονική της πόλης θυμίζει ελληνικό τόπο, αρχαίων Ελλήνων. Αυτό θα σας το αποδείξω με τις φωτογραφίες, οι οποίες μιλάνε από μόνες τους. Ας δούμε λοιπόν:

Μια αεροφωτογραφία του 1989, που δείχνει την αρχαία ελληνική πόλη ΑΡΚΑΪΜ στη Ρωσία...χαμένη μέσα στις στέπες των Ουραλίων βουνών...Τα Ουράλια βουνά ή όρη έχουν πολύ μεγάλη ιστορία και προϊστορία... Η αρχαία ελληνική πόλη ΑΡΚΑΪΜ βρέθηκε τυχαία, στην κοιλάδα του ποταμού Μπολσάγια Καρανγκάσκαγια και στα νότια της πόλης Τσελυαμπινσκ.

 Ο Γενάντι Ζντάνοβιτς που γνωρίζει τα περισσότερα για την πόλη ΑΡΚΑΪΜ έχει γράψει: "Οι τεράστιοι κύκλοι στην κυλλάδα είναι καλά ορατοί. Η πόλη και τα εξωτερικά της όρια περιβάλλεται από κύκλους. Ακόμα δε γνωρίζουμε σε τι εξυπηρετούσαν οι γιγάντιοι αυτοί κύκλοι. Κάποιοι ερευνητές λένε πως χρησίμευαν για πανάρχαια διαστημικά κοσμοδρόμια".

Το ότι μετά το 1991 διαπίστωσαν πως πρόκειται για Άρια φυλή, που κατοικούσε εκεί κι είχε σχέση με τη λατρεία του Ήλιου Θεού την συνέδεσαν με το αρχαίο ελληνικό γαμμάδιον σύμβολον του Ήλιου Θεού από το Ναό του Άμμωνος Διός, δηλαδή τη γνωστή "σβάστικα" (να με συμπαθάτε, αλλά θεωρώ πως με αυτή την ονομασία, βεβηλώνεται η αρχαία ελληνική παιδεία και δεν θα επιθυμούσα να χρησιμοποιείται).
Έχουν γραφτεί πολλά για το Ιερό Αρκάϊμ και κανείς απ΄όλους αυτούς τους "αμόρφωτους" ή μάλλον τυχάρπαστους, δεν κάνει αναφορά στην αρχαία ελληνική πόλη του Αρκά Λυκάωνος...Δηλαδή είναι μια καθαρά ελληνική πόλη σε προϊστορική εποχή;
Ας δούμε κι άλλες φωτογραφίες...


Εδώ είναι η αρχαία Λυκόσουρα, στην αρχαία Αρκαδία, περιοχή Πελοπόννησος, Ελλάδα.
Κι εδώ...

Εδώ αγαπητοί μου είναι μια φωτογραφία από την αρχαία Επίδαυρο, περιοχή Πελοπόννησος, Ελλάδα...Πρόκειται για έναν λαβύρινθο, για τον οποίο δεν μάθαμε ποτέ...(ευχαριστώ τον Τηλέμαχο για την ανάρτηση της φωτογραφίας κι ας επιτρέψει να μπει εδώ για την έρευνα και γνώση)...

Ο λόγος για την ανάρτηση αυτή, έχει να κάνει και με το λόφο Καστά, στην Αμφίπολη...διότι κι αυτό είναι ένα στρόγγυλο μνημείο και συνδέει την όλη ιστορία με τον τελευταίο ιερέα Μύστη Μέγα Αλέξανδρο κι όχι μόνον...γιατί κι εδώ έχει να κάνει με κάποιο...λαβύρινθο, κι ας μη μου θυμώσουν, οι ερευνητές της αρχαιολογίας...

Αλλά, ας επιστρέψουμε, στην αρχαία πόλη ΑΡΚΑΪΜ στη Ρωσία...
Στην περιοχή βρέθηκαν πάρα πολλά αντικείμενα σπουδαίου ενδιαφέροντος που έχουν συνδεθεί από τους Ρώσους εθνικιστές με την συνείδηση της "ρωσικής σβάστικας". Πέρα όμως από τα εθνικά πιστεύω του καθενός, θα εξετάσω το θέμα απλά, με την αρχική του προέλευση...
ΑΡΚΑΪΜ είναι η πόλη των αρχαίων Αρκάδων Πελασγών, που είχαν φτάσει έως την περιοχή αυτή...
Η πόλη ΑΡΚΑΪΜ είναι χτισμένη, λένε οι αρχαιολόγοι πάνω σε μια ΤΕΤΡΑΚΤΥ  και έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί οι ερευνητές παρατήρησαν πολλά μυστήρια φαινόμενα...
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη 
Αλλά και στη μακρινή Ινδία=Ιν+Δια= (χώρα του γιου του Δία, διότι στα Σανσκριτικά Ιν=γιος +Δία=χώρα του Διονύσου), υπάρχει στο Κόναρακ Ιερός χώρος Τετρακτύος, ήταν αρχαίος ελληνικός ναός...

Στη Ρωσία η περιοχή ΑΡΚΑΪΜ έχει ένα παράξενο μυστήριο το οποίο ακόμα ανασκάπτεται και θα φέρει στην επιφάνεια μια πολύ μεγάλη αλήθεια...
Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Νότα Κυμοθόη:"ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ"

                                        εικόνα:φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Νότα Κυμοθόη
"ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ"






Ο Σωκράτης, το ιερό κι αθάνατο πνεύμα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, του είναι πάντα ζωντανός κι ανάμεσά μας καθημερινά στην πόλη της Αθήνας, άσχετα αν κάποιοι δεν το κατανοούν. Γεννήθηκε στην Αθήνα, στο δήμο Αλωπεκής, σημερινή Δάφνη, το 469 ή 470 π. Χ. κι ήταν από μια φτωχή οικογένεια, ενός άσημου λιθοξόου, του Σωφρονίσκου και η μητέρα του Φαιναρέτη ήταν μαία. Είχε λάβει τη βασική εκπαίδευση ως μόρφωση για τα παιδιά της εποχής του κι ακολούθησε στο επάγγελμα τον πατέρα  του. Στην Ακρόπολη υπήρχε ένα του έργο, "το σύμπλεγμα των χαρίτων" με την υπογραφή του. Από νεαρή ηλικία (450 π.Χ.) ασχολήθηκε με διάφορα φιλοσοφικά προβλήματα της εποχής του, τότε που η Αθήνα ήταν η πρώτη πόλις και πρωτεύουσα της Αθηναϊκής συμμαχίας και είχε τη μεγαλύτερη ναυτική δύναμη (πολεμική κι εμπορική) της εποχής εκείνης. Ήταν τότε που ο Περικλής τη στόλισε με θαυμάσια κτίσματα και η οικονομική ευρωστία αλλά και η καλλιτεχνική ανάπτυξη, την είχαν καταστήσει κέντρο όλου του Ελληνισμού κι όλοι οι σοφοί της εποχής απ΄ όλες τις ελληνικές πόλεις, έφταναν στην Αθήνα για να εκδώσουν τα συγγράμματά τους και να συναντήσουν τους φιλομαθείς νέους που έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον για όλες τις απόψεις περί όλων των εξεταζομένων προβλημάτων. Την εποχή εκείνη η Αθήνα, αποτελούσε μια φωτεινή εστία, έναν φάρο φωτοβόλο για όλη την ανθρωπότητα. Παρακολούθησε όλη αυτή την μεγάλη πνευματική κίνηση της εποχής του, μετείχε στις συζητήσεις και έλαβε τις γνώσεις όσο του επέτρεπαν τα χαμηλά οικονομικά του. Κατάφερε ν΄αποκτήσει καλλιέργεια σκέψης και νου, ν΄αποκτήσει καλή φήμη και το Μαντείο των Δελφών τον χαρακτήρισε "ανδρών απάντων σοφώτατον". Απόκτησε μαθητές και με ζήλο παρακολουθούσαν τις συζητήσεις του, από τις οποίες ουδέποτε εισέπραξε χρήματα.
Υπήρξε ολιγαρκής και λιτοδίαιτος και με δυσκολίες πολλές συντηρούσε την οικογένειά του. Δεν επεδίωξε ποτέ να έχει ιδιαίτερη επιρροή με τους πολιτικούς της εποχής του, μήτε τον ενδιέφεραν τα αξιώματα σε χώρους εξουσίας. Είχε ορθότατες απόψεις για όλα τα θέματα και πολιτικά ζητήματα της εποχής του, αλλά ουδέποτε προσπάθησε να τις επιβάλλει στους άλλους. Δίδασκε την απόλυτη πειθαρχία και υπακοή του ατόμου στην πολιτεία και στους νόμους. Στο θέμα της θρησκείας ήταν πάντοτε εντάξει με τις υποχρεώσεις του κι ουδέποτε δίδαξε ενάντια στους θεούς, στα ιερά τους ή στα μαντεία. Παρ΄ όλη την ταπεινή του προσωπικότητα, κατηγορήθηκε το 399 π. Χ. ως άθεος που διαφθείρει τους νέους και καταδικάστηκε από το δικαστήριο της Ηλιαίας σε θάνατο.
Την Κυριακή που μας πέρασε, οι καγκελόπορτες από τα κελιά της φυλακής, μέσα στην οποία άφησε την τελευταία του πνοή, άνοιξαν. Το φως απλώθηκε στα σκοτεινά σπήλαια- κελιά φυλακής, μέσα στα οποία, έγιναν οι αθάνατοι διάλογοι, μεταξύ Δασκάλου και μαθητών. Απ΄ έξω ακριβώς, η γλυκιά φωνή της Αφεντούλας Ραζέλη με όλη τη μελωδία της και με τους ήχους συνθεσάιζερ, πλημμύρισαν το πευκοδάσος στο λόφο του Φιλοπάππου, όπου συνέρρεε κόσμος. Μια εκδήλωση διαφορετική απ΄όλες τις άλλες. Μια εκδήλωση για την ελληνική ψυχή, του σοφώτατου Έλληνα όλης της ανθρωπότητας, δόνησε τις καρδιές μας να ενωθούν με την ΕΛΛΑΔΑ κι όλο τον κόσμο και να φωτιστεί ο νους του σύγχρονου ανθρώπου, πως κανένας δεν έχει το δικαίωμα, να στερεί τη ζωή κανενός και ιδιαίτερα για θρησκευτικά θέματα.

Οι άνθρωποι που παρακολουθούσαν σιωπηλά και συγκινημένοι μέσα στα πεύκα ήταν Έλληνες, Ελληνίδες με τις οικογένειές τους, καθώς είχαν βγει για τον απογευματινό τους περίπατο, αλλά κι αλλοδαποί και τουρίστες που έφτασαν ως εκεί για να δουν το χώρο, που είχαν φυλακίσει οι αρχαίοι πολιτικοί τον πιο σοφό άνδρα στις ημέρες τους...

Ο άνθρωπος που είχε αυτή την ωραία ιδέα, ήταν η Βασιλική Μυλωνά, την οποία πραγματικά ευχαριστώ για τη χαρά που μου έδωσε, η συνάντηση μαζί της, σε θέματα που αφορούν τον Ελληνισμό, αυτή την θλιβερή εποχή, που περνάει η ανθρωπότητα.
Πολλά θα μπορούσα να γράψω, γιατί είναι πολλές οι συγκυρίες και τα όσα συμβαίνουν στη χώρα Ελλάδα με τη σκοτεινάγρα της θρησκευτικής μιζέριας σε θέματα αρχαίου πνεύματος, τα όσα έγιναν στην Κύπρο με τον αφορισμό του πρωιν Ευρωβουλευτή και τα όσα συμβαίνουν στη Συρία...

Ας ευχηθούμε το αθάνατο ελληνικό πνεύμα της ανθρωπιάς και η σοφία των αρχαίων μας προγόνων να φωτίσει τους σκοτεινούς νόες των σημερινών ανθρώπων όπου γης, με τον ίδιο τρόπο, που φωτίστηκε η σκοτεινή φυλακή του Σωκράτη και να δουν τα λάθη τους στους συνανθρώπους μας...
                                                                   

© Νότα Κυμοθόη

                                                                                                                   εικόνες και κείμενο Πνευματική Ιδιοκτησία της Νότας Κυμοθόη© Nota Kimothoi
Πνευματική ιδιοκτησία ονομάζεται το δικαίωμα που έχει ο δημιουργός ενός έργου του πνεύματος πάνω σε αυτό, δηλαδή το δικαίωμα που του δίνει τη δυνατότητα να ελέγχει τη χρήση του έργου του. Πνευματική ιδιοκτησία ονομάζουμε επίσης το σύνολο των κανόνων, που ρυθμίζουν το δικαίωμα αυτό και που αποσκοπεί στην προστασία: α) των δημιουργών και β) των δικαιούχων των συγγενικών δικαιωμάτων. Βασικός νόμος που διέπει το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας είναι ο ν. 2121/1993 για την «Πνευματική Ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και άλλα πολιτιστικά θέματα» (ΦΕΚ Α´ 25/1993), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .