ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΙΟΥΣ ή ΊΣΙΔΟΣ στο ΒΥΖΑΝΤΙΟ των αρχαίων ΕΛΛΗΝΩΝ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΙΟΥΣ ή ΙΣΙΔΟΣ στο ΒΥΖΑΝΤΙΟ
των αρχαίων ΕΛΛΗΝΩΝ

Γράφει η Νότα Κυμοθόη


Ας συμμαζέψουμε επιτέλους τα όσα σκορπίστηκαν από την αφθονία των αρχαίων Ελλήνων.
Σε μια εποχή, οπού θέλουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες στη χώρα Ελλάδα ταλαίπωρους
οι όσοι έχουν μεθοδεύσει, έναν τέτοιο τρόπο σοδόμησης της χώρας, όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα, όπου κι αν ανατρέξουμε στην Ιστορία, όπου κι αν βρεθούμε ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ.

Θα μιλήσω πάλι για το σύμβολο οπού έχουν οι Τούρκοι στη σημαία τους και δεν έχουν τσίπα πάνω τους να τιμήσουν ΕΠΙΤΕΕΛΟΥΣ ότι έχει σχέση με ΕΛΛΑΔΑ γιατί έφτασε το πλήρωμα του χρόνου οπού η ΑΘΗΝΑ η θεά της Σοφίας, αλλά κι ότι έχει σχέση με ΕΛΛΑΔΑ θα πάρει
τον τόπο αλλά και το χώρο οπού μας ΑΝΗΚΕΙ τουλάχιστον ιστορικά.

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την  αρχή.

Περί το 658 π.Χ. ο Βύζας από τα Μέγαρα φτάνει στο Βόσπορο. Η ονομασία Βόσπορος, προέρχεται από το Βοός+πόρος=πέρασμα βοδιού. Αν υποθέσουμε ότι εκεί ήταν βοσκοτόπια και περνούσαν από τη μια πλευρά στην άλλη τα βοοειδή δόθηκε η ονομασία από αυτό. όμως εδώ έχουμε μια πόλη όπου ιδρύθηκε από τον Βύζαντα μετά από την παρέμβαση του Θεού Απόλλωνα, που έδωσε μέσω της Πυθίας χρησμό, για να ιδρυθεί εκεί η πόλη των Μεγαρέων. Αν λοιπόν ο Βύζας μετέφερε μαζί του στα πλοία και βόδια, δεν το γνωρίζουμε. 

Γνωρίζουμε όμως έναν εξαιρετικό ΜΥΘΟ, το μύθο της Ιούς. 

Η Ιώ, μια πανέμορφη κοπέλα και κόρη του βασιλιά του Άργους Ίναχου, ήταν ιέρεια αφιερωμένη στην ΘΕΑ ΉΡΑ, σ΄ ένα ιερό που ήταν στην περιοχή που πήγε ο Βύζας. Καθώς λουζόταν στην άκρη του πόντου, την είδε ο Δίας και την ερωτεύτηκε. Δημιούργησαν ερωτική σχέση και η Ήρα ζήλεψε. Για να την γλιτώσει από τη ζήλια της ο Δίας μεταμόρφωσε την Ιώ σε λευκή αγελάδα. Η Ήρα διέταξε όμως να την φυλάει ένα τρομερό τέρας σκύλου με 100 μάτια. Πενήντα ήταν ανοιχτά και πενήντα κλειστά. Ο Ερμής όμως πήρε εντολή από το Δία για να ελευθερωθεί η αγαπημένη του Ιώ και τύφλωσε τον Άργο. Έτσι ως αγελάδα περιφερόταν εδώ κι εκεί. Η Ήρα θύμωσε κι έστειλε μια ταβανόμυγα να την τσιμπάει συνέχεια. Πέρασε τον πόρο απέναντι κι ονομάστηκε Βόσπορος και περιπλανώμενη έφτασε μέχρι τις ακτές δυτικά της σημερινής Ελλάδας που ονομάστηκε Ιόνιο πέλαγος και επέστρεψε πάλι πίσω ταλαιπωρημένη, ώσπου έφτασε πάλι πίσω στο Βυζάντιο και πέρασε πάλι από τον Βόσπορο για να φτάσει μέχρι την Αίγυπτο. Εκεί την καλοδέχτηκαν και κρέμασαν στο ωραίο λευκό της κεφάλι μια γιρλάντα με λουλούδια. Τότε από την αγάπη που της έδωσαν οι άνθρωποι συγκινήθηκε η Ήρα και τη λυπήθηκε. Έτσι ο Δίας την έκανε πάλι άνθρωπο και μετονομάστηκε σε Ίσιδα. Αμέσως έφτιαξε έναν μικρό λατρευτικό Ναό στην Ήρα και κλείστηκε μέσα. Στην περιοχή λάτρευαν τον Ήλιο Ρα. Η Ιώ ή Ίσις γέννησε το γιο του Δία που ονόμασε Έ-ΠΑΦΟ και φυγάδευσε ως την περιοχή της Βύβλου στη Λιβύη για να μη τον βρει η Ήρα. Η Ίσιδα ταυτίστηκε σιγά-σιγά με το ιερό της Ήρας, αλλά ο βασιλιάς της Αιγύπτου ο Τήλευγνος με το θεϊκό όνομα Όσιρις υιοθέτησε τον Έπαφο δίνοντάς του το όνομα Ώρος και τον είχε υπό την προστασία του το ίδιο και την Ίσιδα. Έτσι έχουμε μια τριαδική θεότητα. Ο Έπαφος ή Ώρος, ίδρυσε την Έπαφο στην Κύπρο, αλλά με τον καιρό επικράτησε να λέγεται Πάφος. Μετά το θάνατό του Όσιρι έγινε βασιλιάς της Αιγύπτου κι επικράτησε ως Ώρος Ρα όπου μετά από αυτή τη μεταμόρφωσή του οι ντόπιοι  λάτρευαν την Ιώ ή Ίσιδα σαν Θεά. Είχε μάθει όλα τα μυστικά από το Δία και το Ρα σύζυγό της, αλλά είχε σαν σύμβολό της το Ε των Ελλήνων που συμβόλιζε πάντα τη Σοφία τους και την Αθηνά. Γιάτρευε τους ντόπιους και η φήμη της είχε φτάσει παντού. Όταν την καλούσαν έτρεχε αμέσως με τα γιατροσόφια της. Όμως ζήλεψε πάλι η Ήρα τη φήμη της κι ο Δίας αυτή τη φορά για να την γλιτώσει, την έκανε άστρο φωτεινό, στον Ουρανό. 

Ο  Βύζας και οι Μεγαρείς που πήγαν μαζί του, ίδρυσαν μια σπουδαία πόλη στο Βόσπορο κι έχτισαν το παλάτι, τους πύργους και τα κάστρα τους εκεί. Οι Μεγαρείς έχτισαν τα θεμέλια για μια λαμπρή πολιτεία και είχαν σαν Σύμβολο το Άστρο της Ιούς με τη μισή Σελήνη γράφοντας πάνω ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ.  Είναι όμως η μισή Σελήνη ή μέρος στεριάς; Αν γυρίσουμε το νόμισμα κι έρθει κάτω ο "κουραμπιές" που μοιάζει με το μισό της Σελήνης, θα δούμε ένα μέρος στεριάς και πάνω ένα άστρο έξι ακτίνων. Ίσως λένε οι μελετητές αφορά το Σύμβολο των Ιερών του Ήλιου, που λάτρευαν εκείνη την εποχή. Αλλά εδώ δεν πρόκειται γι΄αυτό. Παρά για το σύμβολο της Ιούς που έγινε άστρο στον Ουρανό. Το μέρος γης είναι το Βυζάντιο, δηλαδή ο Βόσπορος όπου γνωρίστηκε με το Δία κι απόκτησε τον Έπαφο. Ένα καθαρά ελληνικό νόμισμα των Μεγαρέων του Βυζαντίου. 
Αφιέρωσαν δε την πόλη στην Αθηνά, όπως γράφει και ο Πρόκλος, ως θεάς της Σοφίας, τιμώντας δε την Ιώ, είχαν στήσει απ΄ έξω από το Ναό μια μαρμάρινη αγελάδα, στην οποία περνούσαν πάντα γιρλάντες λουλουδιών και δίπλα της ήταν ο Άργος με τα 100 μάτια. (Τόσο πολύ τίμησαν την Ιώ, στην εποχή της που ο θρύλος της έφτασε ως την μακρινή Ινδία, όπου ακόμα και σήμερα οι Ινδουιστές τιμούν και σέβονται την αγελάδα, όπως σέβονται και τον ταύρο προς τιμήν του Δία). {΄Οσοι έχετε διαβάσει το βιβλίο μου Η ΛΥΤΡΩΣΗ θα δείτε με ποιο τρόπο σέβονται τα βοοειδή σε αυτή τη χώρα, σε αντίθεση με τους Έλληνες που ενώ λένε πως λατρεύουν το Δία, έχουν ξεσκιστεί να τρώνε τα βόδια, τις αγελάδες και το μοσχαρίσιο κρέας...σα θηρία}.

Αργότερα, όταν χτίστηκε η Αγιά Σοφιά, θεμελιώθηκε πάνω στον αρχαίο Ναό της Θεάς Αθηνάς, κι επειδή φοβόντουσαν τις παραδόσεις δεν έκλεισαν τις 100 πύλες στον αρχαίο Ναό, αλλά παραμένουν στα υπόγεια θεμέλιά του. Αφιερώθηκε σε ο Ναός από φόβο, στην Αγία Σοφία του Θεού ή Αι Σοφιά. Το "Αι", προέρχεται από το Αεί που σημαίνει αιώνιο και το ταύτισαν με το άι=άγιος= αιώνιος...Αφιερώθηκε δε ο Ναός αυτός στην Σοφία του Θεού του Ι. Χριστού που ταυτίστηκε με την Αθηνά...
Οι υπόγειες στοές καταμαρτυρούν κάποια ελάχιστα από τα όποια θεμέλια υπήρχαν, αλλά και τις 100 πύλες του αρχαίου Ναού της Αθηνάς. 

 Σε ανάμνηση αυτών των πυλών χτίστηκε στην Πάρο από την Αγία Ελένη η Παναγιά η 100τονταπυλιανή, της οποίας η μια πύλη είναι κλειστή. Ο θρύλος λέει πως θα ανοίξει όταν αναστηθεί ο μαρμαρωμένος βασιλιάς, που είναι κρυμμένος σε μια από τις 100 υπόγειες πύλες της Αγιά-Σοφιάς. Ο θρύλος συνεχίζεται και επί των ημερών μας για τον μαρμαρωμένο βασιλιά που σιγά-σιγά ξυπνάει.
Έτσι απλά και πληροφοριακά σας λέω, πως αναφέρεται ο θρύλος στο Δία ή ΖΕΥ η ενέργεια του οποίου δεν έχει χαθεί, αλλά έχει μπλεχτεί με άλλες ψυχές που γεννήθηκαν αργότερα και βασίλεψαν στο Βυζάντιο. Το μπέρδεμα όμως των ενεργειών και το αίμα οπού είχε πλημμυρίσει αυτή την ιερή πόλη, δεν μπορούσε να συνυπάρχει με τη Σοφία κανενός Θεού του Φωτός!..

ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΣ ΝΟΥΣ, που μοιάζει σαν τον μαρμαρωμένο βασιλιά των Ελλήνων!..

ΑΣ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ και όλες οι ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΒΕΒΗΛΩΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ" ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ, που έχει αιματοκυλιστεί (γι' αυτό και το κόκκινο χρώμα του) κατασφαγιάζοντας αμέτρητους ανθρώπους, ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΝΟΣ, ΠΟΥ ΓΥΡΕΥΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, από τους Άγγλους! ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ, ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΡΙΖΑΣ και το Δίκαιο του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ μας.

Μια ιερή πόλη που έχει ξεσκιστεί από τους βάρβαρους τόσες και τόσες φορές, η πόλη του Βύζαντα και των Μεγαρέων.
Μια πόλη οπού ο νόθος γιος της βιασμένης τότε Ελένης έκανε λαμπρή με πείσμα και πίστη στο νέο Θεό που έκανε θαύματα. Έτσι έγινε ο Μέγας Κωνσταντίνος με το σύμβολο του Σταυρού του Ι. Χριστού να ενώσει αρχαία Ελλάδα και Βυζάντιο σε μια Ορθόδοξη Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Στη μέση ο Σταυρός κι αριστερά και δεξιά τα δυο Ε. Οι Έλληνες της αρχαίας Ελλάδας και οι Έλληνες του Χριστού.

Η Αθηνά αυτή την εποχή ΘΑ ΠΑΡΕΙ το ιερό της πίσω, γιατί έφτασαν να ποδοπατάνε δίχως σεβασμό και την ίδια της την ιερή πόλη της Αθήνας. Σε μια χώρα οπού οι Έλληνες βαφτισμένοι ορθόδοξοι αυτή την εποχή καταδιναστεύονται, από εκείνους τους απόγονους οπού βίασαν την Αγία Ελένη και δεν έχουν αφήσει μήτε ιερό αλλά μήτε όσιο ελληνικό σύμβολο, να μη το μαγαρίσουν.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ που να σώσει βάρβαρους και να δώσει ΈΛΕΟΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΜΑΖΙ είναι ΚΙ ΟΙ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ κι ο ίδιος ο Ι. Χριστός, τον οποίο οι αρχαίοι ΈΛΛΗΝΕΣ ΤΙΜΗΣΑΝ, αλλά τους ξέσκισαν οι όσοι δε σεβάστηκαν τα ιερά του Φωτός οπού κατείχαν. Είχε πει το γνωστό "ΝΥΝ ΕΔΟΞΑΣΘΕΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"...Εννοώντας τον Έλληνα ΆΝΘΡΩΠΟ!..Τις ελληνικές αξίες κι αρετές των Ελλήνων!..

 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΟΞΑΣΑΝ ΤΟΝ Ι. ΧΡΙΣΤΟ αλλά στον Ιερό Ναό της Αγιά- Σοφιάς έφτασε ο Τίμιος Σταυρός Του, εκεί, οπού ήταν ο Ναός της Θεάς Αθηνάς, έτσι θεϊκά, έμελλε να συμβεί, για να ΤΑΥΤΙΣΤΟΎΝ ΤΑ ΔΥΟ ΙΕΡΑ σε ΈΝΑ!.. Αυτό συμβολίζει και ο δικέφαλος αετός. Είναι ο Δίας που κοιτάζει ανατολικά και δυτικά. Στην αρχή τηρήθηκαν τα ιερά, μετά έγινε της καγκελαρίας η απάτη...και τα παρομοίασαν με την Ανατολική και Δυτική εκκλησία.
 Η μια παπική και η άλλη ορθόδοξη με τα ενδιάμεσα παρακλάδια τους όπως ξεφύτρωσαν σε παλαιοημερολογίτες, αγγλικανούς, Λουθηριανούς, Ευαγγελιστές έως τους Ιαχωβάδες...

Γνωρίζει όλη η πολιτισμένη και μελετημένη κοινωνία των ανθρώπων επί γης, πως ο Δίας είχε ως σύμβολο τον Αετό.
Αλλά και η Ίσις συμβολίζεται με δυο τεράστια φτερά επίσης ως αετίνα!..

Αλλά κι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ως αετός συμβολίζεται.

Τιμώντας οι Έλληνες τόσα χρόνια, άλλοι πιστοί φανατικά την Ορθοδοξία κι άλλοι φανατικά το Δία, ΤΡΏΓΟΝΤΑΙ σα κοκόρια...

Τα πουλιά με τα φτερά, είχαν μια ιδιαίτερη σχέση στα ιερά, ακόμα και σε αυτά της Βαβυλώνας...

ΕΝΩΘΕΙΤΕ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΘΥΕΛΑ ΜΕΓΑΛΗ..............
...
έπεται συνέχεια...


Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .